Χρειάστηκε να περάσουν δύο σχεδόν αιώνες από την ημέρα που ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ άφησε την τελευταία πνοή του στη Λειψία, για να βγει από τη λήθη και την αφάνεια, τόσο αυτός ο ίδιος, όσο και το τεράστιο έργο του. Και δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι πρώτος ο Φέλιξ Μάντελσον ξανάφερε στην επικαιρότητα τον ξεχασμένο συμπατριώτη του, ερμηνεύοντας έργα του στη Γερμανία και στην Αγγλία. Μερικά χρόνια πριν, το 1774, ο βασιλιάς Φρειδερίκος Β΄ είχε στείλει έργα του Μπαχ στο φιλόμουσο βαρόνο Βαν Σβίτεν, πρέσβη τότε στην Αυλή της Μαρίας Θηρεσίας. Ο τελευταίος εμύησε τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ στην τέχνη του Γ.Σ. Μπαχ, κάνοντας το νεαρό συνθέτη να συγκλονιστεί και να δηλώσει ότι επρόκειτο για κάτι το μεγάλο και πρωτόγνωρο στην τέχνη.

Η ιστορική αυτή βιογραφία του Γιώργου Ν. Δρόσου καταγράφει με υπευθυνότητα και ακρίβεια όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή του και επηρέασαν το έργο του. Ο συγγραφέας, χωρίς να ωραιοποιεί τις καταστάσεις ή να αποκρύπτει γεγονότα, αναφέρεται με ρεαλισμό στη δύσκολη ζωή του αυτοδίδακτου συνθέτη, απ\' τη στιγμή που διάλεξε τη μουσική ως βιοποριστικό επάγγελμα. Πρόκειται για μιαν αξιόλογη βιογραφία που έλειπε από την Ελληνική Βιβλιογραφία.

Νίκος Κανελλόπουλος